κάστρο Κυπαρισσίας

Τ’ όνομά της, η Κυπαρισσία το οφείλει στον Κυπάρισσο. Αυτός ήταν γιος του Μινύα, καλός κυνηγός και φίλος του θεού της μουσικής και του φωτός, του Απόλλωνος. Κάποτε στο κυνήγι του, σκότωσε ένα ελάφι. Και από τότε, μελαγχόλησε. Πριν να πεθάνει, τον λυπήθηκαν οι θεοί και τον έκαναν κυπαρίσσι. Και πολλά ήταν τα κυπαρίσσια την εποχή εκείνη στην Κυπαρισσία, στην πόλη δηλαδή που λατρευόταν ο θεός – φίλος του Κυπάρισσου, ο Απόλλων.

Στην Κυπαρισσία, λατρευόταν τότε πλην του Απόλλωνος και η θεά της σοφίας, η Αθηνά η οποία είχε και την επωνυμία “Κυπαρίσσια” Αθηνά, της οποίας μάλιστα ο ναός βρισκόταν στη θέση του σημερινού ναού της Αγίας Τριάδας (λέγεται ότι η Αγία Τράπεζα του Ιερού Ναού στηρίζεται πάνω στα απομεινάρια μιας κολόνας του αρχαίου). Και ο ναός του Απόλλωνος, πρέπει να ήταν εκεί που είναι σήμερα το εκκλησάκι του Αη-Γιώργη, κοντά στην είσοδο του σιδηροδρομικού σταθμού. Επίσης λατρευόταν και ο θεός Διόνυσος.

Αναζητώντας τις ρίζες, βρίσκουμε τις πρώτες αναφορές για την Κυπαρισσία στους στίχους του Ομήρου. Ακόμα ο μεγάλος ταξιδευτής και γεωγράφος της αρχαιότητας Παυσανίας πέρασε από τον Κυπαρισσίεντα και έκανε αναφορές, μεταξύ άλλων και στη Διονυσιάδα πηγή (σημερινό Αη Λαγούδη), στην παραλία της πόλης. Τα καλντερίμια, οι παλιοί λιθόστρωτοι δρόμοι που αποτελούν ένα μοναδικό σε μέγεθος (περίπου 3 χιλ.) για την Ελλάδα δίκτυο δρόμων, οι 14 παλιές κρήνες διαφόρων εποχών, οι γραφικές γειτονιές, τα δείγματα της βυζαντινής και ενετικής κυριαρχίας, ο μεσαιωνικός πολεοδομικός ιστός και τα συμπλέγματα των ερειπωμένων σπιτιών, τα παλιά αρχοντικά και το ενετικό κάστρο αποτελούν την
Παλιά Πόλη

Η διοργάνωση, στο Μεγάλο Καλντερίμι, του υπαίθριου παζαριού αντικών και παλαιών αντικειμένων, φιλοξενείται κάθε χρόνο από τις 2 έως τις 7 Αυγούστου στην Παλιά Πόλη της Κυπαρισσίας.

Επάνω από τον παραδοσιακό οικισμό της Παλιάς Πόλης, δεσπόζει το επιβλητικό κάστρο της Αρκαδιάς, από τον 10 ή 11 αιώνα, το οποίο αποτελεί το κόσμημα της πόλης. Μετονομάστηκε σε κάστρο της Αρκαδίας όταν οι Αρκάδες άφησαν την άγονη γή που ζούσαν μέχρι τότε για να κατοικήσουν στην παραθαλάσσια περιοχή.

Λόγω της θέσης του ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει μία μαγευτική θέα σε όλη τη γύρω περιοχή. Λόγω του μεγέθους των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμό του (πέτρες μήκους τεσσάρων μέτρων και ενάμιση μέτρου πλάτους) κατά την μυθολογία ονομάσθηκε και κάστρο των γιγάντων. Το κάστρο αποτελεί φραγκικό κτίσμα αν και στο ρου της ιστορίας, το κάστρο πέρασε στα χέρια διάφορων λαών.

Το κάστρο ανοικοδομήθηκε από τους Φράγκους, ανασκευάστηκε από τους Βυζαντινούς και αργότερα επεκτάθηκε από τους Τούρκους και τους Ενετούς. Το 1830 περίπου, μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, το κάστρο πέρασε στα χέρια των Ελλήνων. Σήμερα, στο χώρο του κάστρου, εκτός από το φρούριο, σώζεται ο πύργος της ανατολικής πλευράς ο οποίος ονομάζεται «Πύργος του Ιουστινιανού», οι πολεμίστρες, το κανόνι στο μπαλκόνι του κάστρου, η καμάρα, η καταπακτή… Γύρω στο 1970, στον εσωτερικό χώρο του κάστρου χτίστηκε υπαίθριο θεατράκι, το οποίο έχει φιλοξενήσει πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί αναψυκτήριο για τους επισκέπτες του κάστρου ενώ φιλοξενούνται πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Συντεταγμένες: 37°15’1″N 21°40’41″E