Μάζεμα της Ελιάς-Ελαιόλαδο

Μπορούμε να διοργανώσουμε για εσάς γευστική δοκιμή ελαιολάδου προκειμένου να μπορείτε να διακρίνετε τις διαφορετικές ποιότητες, τα αρώματα, την επίγευση και πολλά άλλα.

Μερικές απλές και ανέξοδες συμβουλές για την διατήρηση του ελαιολάδου είναι:

– Να χρησιμοποιούμε χρωματιστά, σκούρα γυάλινα μπουκαλάκια για το λάδι στα εστιατόρια, αλλά και στο σπίτι, ώστε να μην ταγκίσει το λάδι. Αν το χτυπάει ο ήλιος, το καλύτερο ελαιόλαδο σε 30 λεπτά θα χαλάσει.

– Δεν ανακατεύουμε ποτέ το ταγκισμένο ελαιόλαδο, ακόμα και μικρή ποσότητα αυτού, με καλό λάδι. Το χαλασμένο ποτέ δεν θα φτιάξει, ενώ το καλό θα καταστραφεί.

– Αγοράζουμε ελαιόλαδο σε μικρό τενεκέ, μέχρι 5 λίτρα. Από στατιστικές, μια μέση ελληνική οικογένεια 4 ατόμων καταναλώνει 5 λίτρα ελαιόλαδο τον μήνα. Στη διάρκεια των 30 ημερών το λάδι δεν προλαβαίνει να χαλάσει. Ο καλύτερος τρόπος να το διατηρήσουμε σε άριστη κατάσταση είναι να μοιράσουμε το λάδι σε μπουκάλια του 1 λίτρου, να έχουμε το ένα στο ράφι μας για χρήση και τα υπόλοιπα στο ψυγείο η σε ανοξείδωτο δοχείο.

Καταρχήν η ποιότητα του ελαιολάδου φαίνεται με την όσφρηση και τη γεύση, και όχι με το χρώμα όπως πολλοί πιστεύουν. Βάζουμε λίγη ποσότητα ελαιόλαδου σε ένα γυάλινο ποτήρι λευκού κρασιού κοίλο (που να κλείνει προς το πάνω) για να αιχμαλωτιστούν τα αρώματα του. Αγκαλιάζουμε το ποτήρι με τη χούφτα μας για περίπου 20 δευτερόλεπτα, προκειμένου να ζεσταθεί λίγο το λάδι και το “γυρνάμε” λιγάκι, ώστε να λαδωθούν τα τοιχώματα του και ν’ απελευθερώσει τα αρώματα του. Τα αρώματα ενός καλού ελαιολάδου παραπέμπουν σε φρέσκια ελιά και σε αρώματα χορταριών και φύλλων, στα αρώματα δηλαδή της φύσης που περικλείονται στο χυμό της ελιάς. Αν όμως το λάδι είναι κακής ποιότητας, η μυρωδιά είναι βαριά και όχι ευχάριστη.

Βάζουμε ένα κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο στο στόμα μας, χωρίς όμως να το καταπιούμε, και το κρατάμε αρχικά στο μπροστινό και μετά στο πίσω μέρος του στόματος μας. Το αφήνουμε να φτάσει σε όλα τα σημεία της γλώσσας μας μέχρι τον ουρανίσκο μας. Παίρνουμε μία ανάσα από το στόμα, νιώθουμε τη γεύση του ελαιολάδου και μετά το καταπίνουμε. Το καλής ποιότητας λάδι αφήνει μια ελαφρά πικράδα στο στόμα και μια αίσθηση ελαφρού καψίματος στο λαιμό, σαν να είναι πικάντικο. Η αίσθηση της πίκρας και του καψίματος οφείλονται στην ελαιοκανθάλη, μια ισχυρή αντιφλεγμονώδη ουσία του ελαιολάδου. Θετικές ιδιότητες του ελαιολάδου (κριτήρια οργανοληπτικής αξιολόγησης) είναι το “φρουτώδες”, το “πικρό” και το “πικάντικο”.

Μετά από κάθε δοκιμή πρέπει να περιμένουμε 5-10 λεπτά πριν ξαναδοκιμάσουμε. Μπορούμε να δοκιμάσουμε το ίδιο ή κάποιο άλλο δείγμα, αλλά εφόσον έχουμε ξεπλύνει το στόμα μας με νερό κι έχουμε φάει λίγο ψωμί ή μία φέτα μήλου. Ίσως στην αρχή θα ήταν σκόπιμη η σύγκριση μεταξύ ενός πολύ καλού και ενός αμφιβόλου ποιότητας ελαιόλαδο για ν’ αναδειχθούν περισσότερο, και έτσι να γίνουν πιο αντιληπτές, οι διαφορές που θα διαπιστωθούν.